Van Melbourne naar Adelaide and beyond

Jaaaaa daar ben ik weer :D
Sorry voor de vertraging maar heb zo’n goeie tijd hier...! Heb al meerdere weken lang het goede voornemen om op m’n blog te schrijven maar het kwam er gewoon niet van. Tot nu!! :D

The Grampians dus... The Grampians waren echt geweldig, schitterende uitzichten over het gebied er omheen wat gekgenoeg Nederlands-achtig plat was. Schitterende rotsformaties als “ The Balconies” gezien en geweldige watervallen. En als jullie denken dat dit allemaal langs de weg ligt...ik zal ‘t zo zeggen...ik krijg meer dan genoeg lichaamsbeweging hier Down Under... :D
Na the Grampians ben ik een stuk door ‘t binnenland getrokken waar ik veel oude vulkanen, krater meren en opgedroogde meren heb gezien. Wel erg onwerkelijk al die opgedroogde meren, ben zo gewent aan water om me heen en hier is ‘t precies het omgekeerde. Ze hebben hier al erg lang last van droogte, en dan bedoel ik zo’n 12 jaar!! Heb een hilarische foto gemaakt van een pier die ooit in een meer stont met een bordje erbij verboden van de pier te duiken. Lijkt me inderdaad niet gezond XD
Het binnenland tussen Melbourne en Adelaide staat ook bekent om z’n grotten. Heb een schitterend grottenstelsel bezocht in Naracoorte, waanzinnige druipsteengrotten! Er worden daar ook veel fossielen gevonden van dieren die meer dan 200.000 jaar geleden in de grot zijn gevallen. Deed me weer een beetje terug denken aan Jurassic Parc en de tijd dat ik als klein kind de droom had om archeoloog te worden :D
Waar dit gebied ook bekent om staat is de goudvelden. In Arrarat hebben ze een heel dorp nagebouwd in de oude cowboy-achtige “Goldrush” stijl, geheel compleet met klederdracht en al. Heb daar ook het goudmuseum bezocht waar ze klompen goud ten toon stelden van meer dan 2kg!!

Daarna ben ik weer terug langs de kust verder gereisd waar je ongelofelijk veel schitterende stranden ziet, zoveel zelfs dat je er imuum voor word..:S Heb een aantal dagen doorgebracht in Beachport waar op dat moment toevallig net een festival(etje) bezig was. Heb daar op de camping een stel hele aardige mensen ontmoet waarmee ik veel tijd heb doorgebracht. De mensen zijn zowiezo verschrikkelijk vriendelijk hier, vooral als ze horen dat je een buitenlander bent en aan het rondreizen. Je zou toch denken dat ze hier bosjes buitenlanders tegenkomen en dat na verloop van tijd de nieuwigheid er wel af gaat. Nou niet dus, iedereen is vriendelijk en bijna iedereen is geinteresseerd. Erg leuk wel als je alleen reisd.
Langzaam aan begon ik dichter in de buurt van Adelaide te komen, de volgende stop was Port Elliot en Victor Harbour. Port Elliot was echt een keerpunt in m’n reis... Daar ben ik er achter gekomen dat ik helemaal niet zo’n haast heb en dat ik ook gewoon lekker m’n tijd kan nemen, tijd heb ik immers meer dan genoeg! Heb dus maar meteen een strandwandeling gemaakt die de hele ochtend en het grootste deel van de middag heft ingenomen. Heerlijk tot rust gekomen, ineens geen stress meer is best een bevrij dend gevoel.

Daarna Victor Harbour wat bekent staat als een grote naam in walvisjachtgeschiedenis. Het walvismuseum alleen al heeft me haast een dag gekost... Verder was Granit Island ook erg de moeite waard. Het is een klein eiland net voor de kust van Victor Harbour, zo kort bij dat er een brug tussen ligt. Over die brug loopt een paardentram, ik had die tram kunnen nemen maar lopen was een optie die een stuk sneller zou zijn. Het arme paard had er een behoorlijke kluif aan om de tram vol met touristen over de brug te sleuren.
Maar het allermooiste van Victor Harbour zat ‘m in ‘t staartje... Net toen ik door wilde reizen zag ik net voor ik het dorpje uit reed drie paragliders. Ben direct gestopt en heb zeker twee uur op een heuvel gezeten, uitkijkend over een schitterende baai met drie paragliders boven me en beneden me in de baai waren een stel surfers aan het genieten van de schitterende golven. En ik heb stilletjes genoten van het totale schouwspel. Het was zo mooi zou ‘t haast meditatie kunnen noemen ;)

Ik begon al aardig dicht bij Adelaide te komen en de dagen tot aan Adelaide heb ik voornamelijk schitterende stranden gezien, van die stranden die zo op een anzichtkaart zouden passen.
En toen uiteindelijk Adelaide bereikt waar het plan was om de stad te zien en een baantje te zoeken. Dat was allebei zo gepiept want 5 minuten na ‘t inchecken in m’n hostel had ik al een baantje. Een van de mede hostelbewoners zocht nl nog iemand voor ‘t bedrijf waar zei zelf werkte. Het was een bedrijf wat party verhuur doet, dus partytenten, stoelen, bbq’s e.d. Eigenlijk net als Party Time bij ons doet. Mijn taak was om alles op de plek van bestemming te bezorgen en op te bouwen, best zwaar werk maar het verdiende dan ook relatief goed... Het leuke eraan was dan weer wel dat ik daardoor erg veel van Adelaide en omgeving heb gezien. Ik werkte daar samen met een Duitse en een Ierse medebackpacker, we zaten samen in ‘t zelfde hostel. En vanaf het allereerste moment klikte het ongelofelijk goed. Uiteindelijk ben ik zo’n 5 weken in Adelaide gebleven, niet omdat er zo veel te zien en te doen is... In tegendeel zelfs, voor de stad zelf hoef je er niet heen. Maar heb zo ongelofelijk veel plezier gehad met de mensen die ik daar ontmoet heb, zo veel plezier zelfs dat ‘t moeilijk was om er weer weg te gaan... Het lijkt me nu ook duidelijk waarom m’n verhaal zo veel vertraging heeft opgelopen... :D
Tijdens mijn tijd in Adelaide heb ik ook een tour gedaan naar Kangaroo Island (KI), de tour was maar twee dagen maar het eiland is dan ook niet erg groot. Het is echt een schitterende ervaring om er heen te gaan, ze noemen KI ook wel de Galapagos van Australie omdat er zo veel planten en diersoorten zijn die je nergens ter wereld tegenkomt. Echt heel indrukwekkend! Heb daar ook voor ‘t eerst in een swag geslapen. Wat dat is?? Dat is de meest basic tent die je je maar kunt voorstellen... Het is eigenlijk niet veel meer dan een canvas slaapzak waar je je eigen slaapzak in steekt :P Maar de ervaring is geweldig!! Je slaapt echt in de buitenlucht en wanneer je ‘s nachts je ogen open doet kijk je recht de sterrenhemel in. Want sterren heb je hier in overvloed!! Tijdens het reizen tussen plaatsen campeer ik altijd en elke nacht sta ik wel een keer op om even de miljoenen lichtjes aan de hemel te bewonderen.
Een andere tour die ik heb gedaan is een wijntour door Barossa Vally. Nou was ik niet zo’n wijnliefhebber... was ja :P Wel vreemd trouwens om voor de lunch al bij jezelf te denken...als dit zo nog de hele dag door moet... :D
En dat, naast ‘t vele stappen, waren zo’n beetje mijn belefenissen in Adelaide.

Daarna werd ‘t tijd om m’n volgende reis te plannen, naar Perth is het plan. En omdat 't nogal een eind is (3.000km ofwel verder als van London naar Moskou) zou 't prettig zijn als er iemand mee zou rijden. Dus mooi op tijd een oproep geplaatst dat ik opzoek was naar gezelschap. Best veel reacties op gehad ook maar vreemdgenoeg ben ik toch in m'n eentje uit Adelaide vertrokken :S Het ging ongeveer zo...de eerste had wel interesse dus habben we afgesproken om elkaar te leren kennen. Net voor onze meeting kreeg ik een sms dat 't niet door ging. De volgende heb ik wel ontmoet maar die liet me later weten, ook per sms, dat hij niet op m'n aanbod in ging. De derde was een meisje uit Fiji wat ik al langer kende omdat ze ook in mijn hostel zat. Ze had haar plannen geweizigd en was laaiend enthousiast om mee te reizen naar Perth...tot een paar uur later. Ik kreeg een sms met de boodschap dat 't niet door kon gaan omdat ze bericht had gekregen dat d'r ouders vanuit Fiji over zouden komen voor een bezoekje, tja wat zou je zelf in zo'n situatie doen... Lichtelijk teleurgesteld had ik me voorgenomen om dan maar alleen te gaan, alles heeft z'n reden dus misschien dit ook wel. Maar de avond voor m'n vertrek kreeg ik een berichtje van een vierde persoon, haar ook ontmoet maar ook deze ging niet mee. Ze had nl al een vlucht naar Perth geboekt die ze niet meer kon anuleren kwam ze achter na ons gesprek. Haar vlucht vertrok de volgende ochtend, had ik d'r ook wel kunnen vertellen dat je die niet meer kan anuleren.... :S Nu was ik er dus van overtuigd dat het de bedoeling was dat ik alleen zou gaan. En alsof de duvel er mee speelde kreeg ik de volgende ochtend, zo'n 10 minuten voor m'n vertrek nog een berichtje van een vijfde persoon! Ook deze persoon ontmoet, tot dusver de meest gezellige persoon van het hele stel. Maar hij wilde graag dat ik tot het eind van de middag zou wachten op zijn bevestiging, hij had nl nog een tweede optie. Ik was al helemaal uitgecheckt en had m'n auto al helemaal ingepakt en had daar dus echt geen trek in. Dus toch maar alleen vertrokken, met goede zin dat wel! Maar ik ben nu zo'n 2.000km verder en ben eindelijk weer in de bewoonde wereld aangekomen, maar nog lang niet in Perth. Ik wist dat de weg tussen Adelaide en hier lang en saai zou zijn maar hier was ik niet op voorberied!!! Wat een pokke eind is dat zeg!! En saaaaaiiiiii.... Ongelofelijk!! Ze zeggen wel eens “more boring than watching paint dry”. Nou de weg tussen Adelaide en hier over de Nullarbor Plain is zo'n ervaring. Nullarbor is latijn voor “geen bomen”. Het is dus een vlakte met eindeloos veel leegte, nog geen dorpje ben ik tegengekomen! Het enige wat je tegenkomt, en wat ook aangegeven staat op de kaart zijn geen dorpjes maar tankstations. En het aller ergste was nog dat de batterij van m'n iPod leeg was en ik zo ver van de bewoonde wereld was dat ik niet eens een radiozender kon ontvangen. Ook te ver van beschaving om bereik op je gsm te hebben, dus smsen zat er ook niet in. Het was dus leeg, saai en stil! Heb vaak gedacht: had ik nu maar iemand naast me gehad om tegen te praten. Heb dus m'n tijd proberen te vullen met voor mezelf zingen en foto's en filmpjes maken...tja je moet iets...:D Volgens mij zijn die filmpjes best grappig, zal ze 's op YouTube proberen te zetten :P
En nu ben ik dan dus eindelijk weer in de bewoonde wereld aangekomen, in Esperance. Dat is het startpunt van m'n reis langs de zuidkust en omhoog naar Perth. Dit belooft echt een waanzinnig mooi stukje Australie te worden als ik iedereen mag geloven. Heb er zeker veel zin in als ik er aan denk wat voor moois ik allemaal ga ontdekken, zeker na de afgelopen 3 dagen door niemandsland gereden te hebben.

Ik beloof jullie dat m'n volgende verhaal niet zo lang op zich zal laten wachten. Zo ongeveer na Perth ofzo schat ik.
Moet wel zeggen dat ik de laatste tijd niet veel tijd heb gehad om hier wat te schrijven maar wel iedere keer dat ik m'n email checkte ook hier even keek om al jullie lieve en leuke reacties nog 's te lezen. Iedereen super bedankt!!
Tot snel and have a good one!!

Cheers.
Jack

PS: zou graag wat van m'n schitterende foto's met jullie delen, weet niet hoe 't komt maar kan nu geen foto's uploaden. Die komen zsm dan. Of anders check m'n Hyves/Facebook ;)